Να ... αλλάξουμε!!!

 Οι πιο "δυνατές" οικονομίες στον κόσμο λυγίζουν από τον κορωνοϊό. Η κοινωνική τους συνοχή, που ήδη ήταν σε κρίση, θρυμματίζεται σαν παλιοκαιρισμένος καρπός που δέχεται τη φθορά της φύσης.

 Υγειονομικά συστήματα σε κρίση, πολιτικές σε αδιέξοδο, ανισότητες στο μέγιστο, η ποιότητα πολιτικής εκπροσώπησης στο ναδίρ, η επιβολή των ελαχίστων στους πολλούς χαρακτηριστική και κυρίως η κριτική ικανότητα των πολιτών, μετά από δεκαετίες μαζοποίησης, σε μεγάλη ύφεση σκιαγραφούν ένα πλαίσιο κατάπτωσης. Η κρίση της σχέσης μας με τη φύση προδίδει ένα εφιαλτικό κάδρο στη γενική εικόνα, και μάλλον το κάδρο είναι πιο σημαντικό από την ίδια την εικόνα. 

Αυτό που ξέρουμε είναι ότι η καινοτομία, οι νέες ιδέες προέρχονται από τα όρια, από νέα αντίληψη των πραγμάτων, από νέες μορφές δράσης. Υπάρχουν ωστόσο προϋποθέσεις εμφάνισης ή υποδοχής τους:

• Να πάψουμε να είμαστε η πρώτη ύλη των μεγάλων κοινωνικών δικτύων (facebook, instagram, google, tik tok) που τις δράσεις και τις σκέψεις μας τις μετατρέπουν σε εμπορικά πακέτα, μέσα από τις τεχνολογίες κατασκόπευσης που έχουν αναπτύξει. Να τους "μπερδεύουμε" με την ψηφιακή συμπεριφορά μας.
• Να βρούμε μία άλλη σχέση με την ανάγνωση και να επιμείνουμε στα μεγάλα κείμενα.
•  Να μην ρέπουμε προς το χιλιασμό και στις θεωρίες συνωμοσίας που υποκαθιστούν την απαραίτητη γνωστική προσπάθεια για τη γνώση της αλήθειας.
• Να είμαστε προσεκτικοί και επιλεκτικοί με αυτό που διαβάζουμε και με αυτούς που συνδεόμαστε.
• Να αναπτύσσουμε κοινωνικούς δεσμούς και γνήσιες σχέσεις.
• Να ενημερωνόμαστε από αξιόπιστες πηγές.
• Να συμμετέχουμε σε κοινωνικές δράσεις. 
• Να αλλάζουμε τον κοινωνικό μας περίγυρο προς την κατεύθυνση της ισότητας και της κριτικής σκέψης.
• Να εγκαταλείψουμε τις κομφορμιστικές ζώνες ασφαλείας. 
• Να αντιδρούμε (κριτικά και με ωριμότητα).
• Να προτείνουμε εναλλακτικές.
• Να προσεγγίζουμε τον άλλον, γνωστικά και συναισθηματικά, χωρίς φόβο και χωρίς υποτίμηση είτε του εαυτού μας είτε του άλλου. 
• Να μάθουμε να λέμε Όχι παντού όπου απαιτείται.
• Να μη δίνουμε συναίνεση στις διεκπεραιωτικές ελίτ που χαριεντίζονται με τα ΜΜΕ και ξεχνούν την ουσία της πολιτικής. 
• Να μην φοβόμαστε τη σύγκρουση όταν οι περιστάσεις του επιβάλλουν.
• Να ξεμπροστιάζουμε τους λίγους που καθορίζουν τις ζωές μας και αποφασίζουν για το μέλλον μας με γνώμονα τα δικά τους συμφέροντα και όχι τις δικές μας ανάγκες μας. 

Να αλλάξουμε. Από μαζάνθρωποι να γίνουμε και πάλι άνθρωποι.